Al enige tijd niet meer geblogt. Op 18 juli ongesteld geworden na IUI5 en meteen daarna aan de pil tot 3 september dus dat was een lange periode waarin de boel stil heeft gelegen. Sinds 1 september met decapeptyl aan het spuiten en nu sinds 5 dagen is de Gonal-f erbij gekomen. Begin dosering was 100 ie dus vrij laag omdat er vanwege PCOS bij mij kans is op overstimulatie.
Vanmorgen de eerste echo gehad, wat echt een snelheidsrecord was. Broek uit, apparaat aan, stok links: heeeeel veel kleine eiblaasjes, stok rechts: heeeeeeeel veel kleine eiblaasjes. Broek aan en klaar is Kees. Zelfs geen nagesprek bij de arts behalve: laat nog even je bloed prikken want dan kan ik je vanmiddag bellen om de verhoogde dosering aan je door te geven.
Bloed geprikt en daarna kon ik meteen door naar de verpleegkundige voor de uitleg over het vervolg. De verpleegkundige is er van overtuigd dat het een grote oogst gaat worden en schat in dat we zo rond volgende week woensdag de punctie zullen gaan hebben. Zelf schatte ik dat er op beide eierstokken toch zeker 15 eitjes aan het groeien zijn, maar ik schat ze zelf nu pas zo'n 5 mm groot. Allemaal kleine schattige blaasjes dus nog. Ik wil geloof ik niet weten hoe het er uit gaan zien als ze straks allemaal groter dan 15mm zijn. Dat wordt duw en trekwerk daarbinnen, lol. Er is nog steeds risico op over stimulatie, dus ik verwacht de komende week nog wel 2 keer zeker naar het ziekenhuis te moeten voor tussentijdse echo's.
Verder dus nog wat uitleg over hoe de punctie in zijn werk gaat en het vervolg daarna in het ziekenhuis in Utrecht. Het schijnt dat manlief zijn aandeel in 2 aparte bakjes moet gaan opvangen? whaaahaaa, net goed dat hij toch ook nog wel iets ingewikkelds mag doen in het geheel.
Het gaat langzaam serieus worden dus. Eindelijk weer zicht op een echte zwangerschapskans. Maar hoe langer ik er over na ga denken, hoe zenuwachtiger ik wel word qua angst dat er TE VEEL goede eitjes zullen komen te zitten. Het is ook nooooooooit goed he? ;-)
reacties (0)